Getuigenis van een pleegmoeder
Comité Gemeentehulp Israël heeft vanuit het noodfonds een bijdrage kunnen leveren aan de juridische kosten die de pleegmoeder uit het navolgende verhaal heeft moeten maken. Deze vrouw is onderdeel van een bij ons bekende Messiaanse gemeente in Galilea. Om de veiligheid van de kinderen zijn de namen gefingeerd.
Lang geleden, aan het begin van 2011, kwam ik in Israël aan en wist niets van mijn toekomst, behalve de beloften van de Heer die ik in mijn hart hield. Opgegroeid in Engeland, was Israël nooit van belang voor mij tot op de dag, terwijl ik een gelukkig, comfortabel leven leidde in Londen, hoorde ik de Heer tot me spreken dat ik naar Israël zou gaan en dat Hij met mij mee zou gaan. Hij leek in mijn hart op de woorden die Jesaja had geprofeteerd: “Wees niet bang, want ik ben bij je; Ik zal uw kinderen uit het oosten halen en u uit het westen bijeenbrengen".
Ik kwam in Israël aan met een verlangen voor kinderen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Mijn roep in die tijd was heel erg voor de ongeboren Joodse kinderen die elk jaar met tienduizenden in de baarmoeder van hun moeder werden gedood. En de Heer gaf me veel kansen om bij dit werk betrokken te zijn, maar na slechts 5 maanden in Israël te zijn geweest, op 30 juni 2011, veranderde mijn leven.
Ik bracht enige tijd door in een bediening in Galilea toen ik in de vroege avond een grote gang in liep en een klein Afrikaans vluchtelingenmeisje aantrof dat helemaal alleen op de grond kroop. Ik pakte haar op, zette haar op mijn schoot en speelde ongeveer 20 minuten met haar. Op dit moment voelde ik me op een bijzondere manier verbonden met dit kleine meisje. Door gecompliceerde omstandigheden was deze prachtige kleine 9 maanden oude baby in de steek gelaten en niemand wist wat te doen. Ik bood aan om 3 dagen voor het kind te zorgen, persoonlijk wist ik niets van baby's. Drie dagen werden 5 maanden! Ik bouwde een vriendschap op met de vader van het kind en bezocht hem om de paar weken met de baby. Dit was het begin van vele wonderen waarbij de Heer de ene na de andere door onoverkomelijke hindernissen wegnam zodat zij bij mij kon blijven en ik haar kon opvoeden. Ik werd gewaarschuwd mij niet aan haar te hechten, ik had het recht niet om haar te houden en ze zou niet lang bij mij blijven. En toch dienden zich geen alternatieven aan. Ik voelde dat de Heer me liet zien dat Hij me naar dit kind had gestuurd en dat ik al mijn liefde voor haar moest uitstorten, ook al kostte het me alles. Ik moest bereid zijn een prijs te betalen.
Na 5 maanden ervoer ik deze kosten, toen haar ouders haar terug wilden. Ik had geen andere keuze dan weg te lopen van dit kleine kind dat van mij afhankelijk was en al die maanden niet van mijn zijde was geweken. Ik was totaal gebroken, maar door de goedheid van de Heer liet Hij me zien dat ze weer bij mij zou wonen. Ik liet haar in erbarmelijke omstandigheden achter, in een kleine kamer vol kakkerlakken met mensen die ze niet kende en liep er kapot van weg. Ik heb de Heer in mijn hart beloofd dat ik er voor haar zou zijn als ze me nodig had.
De Heer was genadig en ik bouwde een band op met de ouders van het kleine meisje en gedurende de volgende 4 jaar bezocht ik wekelijks of tweewekelijks het gezin. Altijd met verdriet in mijn hart weggaand naar de destructieve omgeving waarin dit mooie kleine meisje dat ik had grootgebracht, moest leven. Mijn bezoeken waren altijd in de aanwezigheid van 10-15 mannen, die in dezelfde kamer zaten te drinken als het kind sliep, dronkenschap en geweld altijd om de hoek.
Toen Ruthie* 3 was, werd haar moeder opnieuw zwanger. Alleen al door Gods voorzienigheid kwam ik bij hen huis aan op de dag dat de ouders besloten de baby te laten aborteren. Ik smeekte de moeder de baby niet te doden en beloofde dat ik zou helpen en zelfs het kind zou opvoeden als ze hem maar in leven zou laten. Door de uiterste genade en barmhartigheid van God werd Yair* eind 2013 geboren, een waar wonder van God. Geboren met water in zijn hersenen, leek hij het eerste jaar van zijn leven niet normaal te functioneren, maar in antwoord op gebed na zijn eerste verjaardag gebeurde er iets en werd hij een levendig functionerend jongetje! Vandaag is hij een gezonde, zeer intelligente en zeer levendige 6-jarige!
In de loop der jaren groeide mijn betrokkenheid bij het gezin en ze vroegen me vaak om een tijdje voor de kinderen te zorgen. In de herfst van 2015 veranderde het leven. De gedoemde relatie van de ouders kreeg de genadeklap; de vader ging voor een jaar de gevangenis in; de moeder was zwanger van een andere man en ze vroeg mij om de kinderen fulltime op te voeden. Hier was ik niet op voorbereid!
Ik was een paar jaar in Israël, de Heer zorgde altijd voor visa en werk voor mij, maar ik had niet de mogelijkheid, het inkomen, de juridische status en de middelen of de knowhow om een fulltime 'alleenstaande moeder' voor twee kinderen te worden. Ik was geschokt en overweldigd door deze situatie. De Heer wist wat ik nodig had en baande een weg in het duistere onbekende waar ik stond.
In de afgelopen 5 jaar heb ik Ruthie en Yair opgevoed, gesterkt door de hand van de Heer. Hij heeft alles voor ons geregeld! Een mooi huis om in te wonen, een baan, scholen, naschoolse clubs, goede vrienden en een prachtig ondersteunend netwerk. Maar het was geen gemakkelijke reis. Ook al had ik al die jaren een band met deze familie, ik kon de ongelooflijke schade die deze ouders hun kinderen hadden aangedaan niet zomaar tenietdoen. Het waren erg gebroken kinderen. Ik had te maken met rauw en vaak ongecontroleerd gedrag, terwijl ik tegelijkertijd moest werken om hen financieel te ondersteunen, in mijn eentje onderhandelde over scholen, maatschappelijk werkers en het rechtssysteem in een taal en cultuur die ik maar moeilijk kon begrijpen. Ik was vaak de totale uitputting nabij. Ik zou door de jaren heen veel bergen tegenkomen, die ik alleen door ongelooflijke wonderen zag afbrokkelen. Ik heb gezien dat de Heer door de ‘raven’ in alle behoeften voor de kinderen voorzag. Ik had eindeloze schoolvakanties zonder kinderopvang, maar de Heer bracht altijd iemand op het laatste moment om hulp te bieden. Vaak kent alleen God onze noden. Hij baande weg op weg.
Vanaf het begin van onze reis ging ik naar de sociale dienst om te controleren of ik alles goed deed. Ze steunden altijd ons kleine geïmproviseerde gezin, maar dit voegde altijd een stressvol element toe aan het dagelijks leven. Afgelopen zomer kwamen we op een kruispunt, de sociale dienst probeerde al jaren van mij een pleegouder te maken, en ik had ook een voogdijzaak bij de rechtbank die al jaren leek te stagneren. Ik kwam op een plek waar de enige manier om de toekomst van de kinderen veilig te stellen, was om intens voor de rechtbanken te vechten om legaal voor hen te blijven zorgen en voor mijn eigen wettelijke recht om in Israël te blijven. We hebben momenteel te maken met vier rechtszaken, één bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en 3 bij de familierechtbanken.
Een rechter vroeg onlangs om een psychologische beoordeling van onze situatie. De rechtbankpsycholoog heeft drie maanden nodig gehad om ons te onderzoeken, en heeft onlangs een verbazingwekkend positief rapport over ons geschreven en de autoriteiten verzocht ons koste wat kost bij elkaar te houden. We wachten nog op de reactie van de rechters op dit rapport, maar hopen dat het een zeer positief effect zal hebben op al onze zaken.
De kinderen zijn inmiddels wandelende voorbeelden van de goedheid van de Heer. Hij heeft deze kleine levens totaal veranderd. Ze zijn kalm, godvrezend en niet meer te herkennen als de gebroken kinderen die ik vijf jaar eerder was begonnen op te voeden. Alleen God deed dit werk in hun leven. Ik had geen idee hoe ik 'normale' kinderen moest opvoeden toen ik aan deze reis begon, laat staan kinderen uit disfunctionele en gewelddadige gezinnen met talloze trauma's om mee om te gaan. Maar de Heer leidde me stap voor stap door zoveel bergen en valleien. Ik heb altijd een door God gegeven moederliefde voor deze kinderen gehad, maar nu geniet ik echt van de reis die we maken en heb ik niets dan dankbaarheid voor wat de Heer voor ons heeft gedaan. De Heer is goed en trouw en is bij elke stap bij ons geweest!
© foto: Artem Kovalev - Unsplash
30-12-2021